Ætlar fólk virkilega að kjósa yfir sig aukna skatta og aukin greiðslubyrgði?

Flestir af stjórnmálaflokkunum vilja og berjast fyrir auknum tekjum í kassa ríkissjóðs sem er ábyrg hugsun. Þá eru til nokkrar leiðir. Auðveldasta leiðin er að hækka skatta og gjöld. Nú þegar matarpokinn er á ca. 7000 kr., bílalánin út úr öllu korti, og annar fastakostnaður heimilanna að gera okkur öll brjáluð er þá aukin skattbyrgði lausn sem við þurfum? Ef við viljum það erum við að setja samþykki fyrir því að almenningur eigi að borga fyrir brjálæði í of-fjárfestingum fárra auðmanna. Önnur úrræði í tekjuaukningu er að ýta við tekjupóstum ríkisjóðs (vsk, innflutningsgjalda, tolla o.fl.). Til þess að svo gerist þarf að ýta við efnahagslífinu með því að létta því róðurinn. Það er líka einföld aðgerð en þarf einungis vilja stjórnvalda. Þannig skapast störf, fyrirtækin fara af stað og hjól atvinnulífsins fara að snúast. En ætli aukin skattbyrgði geti haft slík áhrif?

Nú eru sveitarfélögin líka farin að láta í sér í heyra og í kvöldfréttum Rúv í vikunni voru sveitastjórar nokkurra sveitafélaga óhressir. Þá eru þeir loksins farnir að láta í sér heyra að höfuðstóll lána sé að ganga frá þeim. Þessi óeðlilega hækkun verðbóta er að ganga frá þeim.

Með því að kjósa yfir okkur aukna skatta og meiriháttar niðurskurð í framkvæmdum erum við að horfa á mjög langa kreppu. Vil ég hund heita að eftir 4 ár og tæpar 2 vikur verðum við kominn með upp í háls af boðum, bönnum og auknu skattbyrgði.

Hófsemi er af hinu góða og gildir það einkanlega um ávöxtun eigin fjár. En það er ekkert að því að hagnast og "græða". Það er á ábyrgð stjórnvalda að það sé hægt að hagnast af hófsemi halda og stuðla að því að fyrirtæki blómstri og ráði í fleiri störf, og fólkið í landinu nái endum saman um hver mánaðamót.

Ætlar fólk virkilega að kjósa yfir sig aukna skatta og aukin greiðslubyrgði?

Flestir af stjórnmálaflokkunum vilja og berjast fyrir auknum tekjum í kassa ríkissjóðs sem er ábyrg hugsun. Þá eru til nokkrar leiðir. Auðveldasta leiðin er að hækka skatta og gjöld. Nú þegar matarpokinn er á ca. 7000 kr., bílalánin út úr öllu korti, og annar fastakostnaður heimilanna að gera okkur öll brjáluð er þá aukin skattbyrgði lausn sem við þurfum? Ef við viljum það erum við að setja samþykki fyrir því að almenningur eigi að borga fyrir brjálæði í of-fjárfestingum fárra auðmanna. Önnur úrræði í tekjuaukningu er að ýta við tekjupóstum ríkisjóðs (vsk, innflutningsgjalda, tolla o.fl.). Til þess að svo gerist þarf að ýta við efnahagslífinu með því að létta því róðurinn. Það er líka einföld aðgerð en þarf einungis vilja stjórnvalda. Þannig skapast störf, fyrirtækin fara af stað og hjól atvinnulífsins fara að snúast. En ætli aukin skattbyrgði geti haft slík áhrif?

Nú eru sveitarfélögin líka farin að láta í sér í heyra og í kvöldfréttum Rúv í kvöld voru sveitastjórar nokkurra sveitafélaga óhressir. Þá eru þeir loksins farnir að láta í sér heyra að höfuðstóll lána sé að ganga frá þeim. Þessi óeðlilega hækkun verðbóta er að ganga frá þeim.

Með því að kjósa yfir okkur aukna skatta og meiriháttar niðurskurð í framkvæmdum erum við að horfa á mjög langa kreppu. Vil ég hund heita að eftir 4 ár og tæpar 2 vikur verðum við kominn með upp í háls af boðum, bönnum og auknu skattbyrgði.

Hófsemi er af hinu góða og gildir það einkanlega um ávöxtun eigin fjárs. En það er ekkert að því að hagnast og "græða". Það er á ábyrgð stjórnvalda að það sé hægt að hagnast af hófsemi, annars gerist ekkert í hagkerfinu hjá okkur. Það er staðreynd.  

Loksins, við verðum að standa saman!

Þetta erindi frá Hagsmunasamtökum Heimilanna segir allt sem segja þarf. Aðgerðir hingað til hafa einkennst að skammtímalausunum en alvöru lausnir til lengri tíma hafa verið kveðnar í kútinn. Margar lausnir eru nú þegar tilbúnar sem gerir það að verkum að heimilin geti fengið að sjá ljós í myrkrinu, þar sem hagsmunum lántaka og lánveitanda eru hafðar í fyrirrúmi. Kæri lesandi, ég hvet þig til þess að leggja Hagsmunum Heimilanna lið með því að sett þitt nafn á stuðningslista á www.heimilin.is VIÐ VERÐUM AÐ STANDA SAMAN!!!

Hér er erindið frá samtökunum í heild sinni af www.heimilin.is

„Það glittir bara í löngutöng“
- Brauðmolum kastað til lýðsins

• Samkomulag án aðkomu lántakenda er marklaust
• Krafa um sanngjarna skiptingu byrða
• Vörn fyrir öll sparnaðarform, ekki bara sum
• Mesta eignaupptaka Íslandssögunnar í sjónmáli
• Lýst eftir betri lánakjörum ekki lengingu á því sama
• Bankakerfið fellur, ef gjaldþrotaleiðin verður farin

Hagsmunasamtök heimilanna mótmæla harðlega þeirri ákvörðun stjórnvalda og fjármálafyrirtækja að sniðganga með öllu sanngjarnar og hóflegar tillögur samtakanna um leiðréttingu gengis- og verðtryggðra fasteignalána.  Að sama skapi mótmæla samtökin þeim ólýðræðislegu vinnubrögðum sem liggja til grundvallar samkomulagi stjórnvalda og fjármálafyrirtækja.  Í fréttatilkynningu frá viðskiptaráðuneytinu má lesa að ráðuneytið og lánveitendur hafi gert með sér samkomulag um að tryggja greiðslujöfnun gengistryggðra fasteignaveðlána einstaklinga.  Hagsmunasamtök heimilanna vekja sérstaka athygli á að ekkert samráð virðist hafa verið haft við neytendur vegna málsins.  Slíkt er með öllu óásættanlegt og ber merki um einstakan valdhroka og einbeittan brotavilja gagnvart þjóð sem er ætlað að bera mjög þungar byrðar á næstu árum.  Svona samkomulag er marklaust án aðkomu allra hagsmunaaðila.

Sanngjörn skipti

Í ræðu á Austurvelli þann 17. janúar 2009 sagði núverandi viðskiptaráðherra:  „Fjölmörg heimili og fyrirtæki eiga eftir að ganga í gegnum erfiða og þungbæra fjárhagslega endurskipulagningu.  Ríkið þarf að skera niður og hækka skatta.  Þetta eru ekki skemmtileg verkefni.  Það er hins vegar ekkert sem fyrir liggur sem er óviðráðanlegt.  Því fer raunar fjarri.  Byrðarnar verða þungar um tíma en ef þeim er skipt á sanngjarnan hátt þá verða þær engum óbærilegar.“

Hagsmunasamtök heimilanna hafa lagt það til að lánveitendur og lántakendur skipti með sér þeim kostnaði sem til hefur fallið vegna efnahagskreppunnar.  Með því að velja greiðslujöfnun og hafna almennri leiðréttingu hafa stjórnvöld eingöngu ákveðið að lengja í hengingarólinni.  Heimilin eiga að halda áfram að setja stærstan hluta tekna sinna inn í greiðslur af lánum.  Þau skulu blóðmjólkuð.  Þegar því er lokið, munu lánastofnanir geta gengið að fasteignum heimilanna.  Samtökin óttast að næsta skref stjórnvalda verði að gera lánastofnunum auðveldara að stofna eignarhaldsfélög sem taka við íbúðum eftir nauðungarsölu, í þeim tilgangi að leigja út íbúðir til að hámarka arð af eignanáminu.

„Að mati ríkisstjórnarinnar er þetta ábyrg leið þar sem hún bæði kemur til móts við þarfir lántaka og hefur þann augljósa kost að hún stefnir ekki nýja íslenska fjármálakerfinu í hættu“, segir viðskiptaráðherra um málið í frétt sem birt var á Vísi þann 9. apríl 2009. http://visir.is/article/20090409/FRETTIR01/274442683

Hagsmunasamtök heimilanna sjá sig knúin til að vara við slíkum þankagangi.  Þessar aðgerðir eru fyrst og fremst miðaðar að þörfum lánveitenda, enda lántakendur ekki spurðir álits.  Samtökin telja knýjandi þörf fyrir róttækari aðgerðir til að sporna við keðjuverkandi, neikvæðum áhrifum kreppunnar.  Greiðslujöfnun íbúðalána er eins og að setja plástur á fótbrot.  Samtökin spyrja hvort það sé forsvaranlegt að stefna íslenskum heimilum í hættu á kostnað hins nýja íslenska fjármálakerfis, sem virðist grunsamlega líkt því sem fyrir var.  Er það virkilega ætlun stjórnvalda að fjármagna uppbyggingu bankakerfisins með fasteignum heimilanna og tekjum þeirra um langa framtíð?

Krafa um réttlæti og jafnræði

Þarfir lántakenda snúast ekki síst um réttlæti og að jafnræðis sé gætt.  Fram hefur komið, að með setningu neyðarlaganna hafi innstæður verið tryggðar umfram það sem bar lögum samkvæmt.  Einnig að komið var til móts við þá sem áttu sparifé sem tapaðist í peningamarkaðssjóðum.  Spyrja má um kostnað í því samhengi (800 milljarðar hafa verið tilgreindir).  Með þessu móti var gert upp á milli sparnaðarleiða, þar sem þeir sem settu sparifé sitt í fasteign, hlutabréf og lífeyrissjóði horfa á það ýmist brenna upp á verðbólgubáli eða vegna eignartaps tengt hruni bankanna.  Samtökunum finnst einkennilegt að taka eina eða tvær sparnaðarleiðir út úr og veita þeim vernd umfram aðrar leiðir.  Minna má á að ráðgjöf banka í húsnæðismálum síðustu árin snerist í miklu mæli um að vísa lántakendum í áhættusamar lánveitingar í formi gengistryggðra lána á þeirri forsendu að gengið væri stöðugt.  Jafnvel var vísað í hagspár greiningadeilda þessara sömu banka sem ekki bara höfðu birt kolrangar spár, heldur einnig spár sem gátu ekki staðist í ljósi vitneskju sem síðar hefur komið fram.  Ekki er hægt að túlka þessar spár í dag á annan hátt en afbökun á staðreyndum eða blekkingar.  Sem afleiðing af því stóðust verðbólguforsendur við lántöku ekki.  Þetta var allt vegna þess að bankarnir, eigendur þeirra og stjórnendur höfðu, viljandi eða þvingaðir, tekið stöðu gegn krónunni og stuðluðu með því að hækkun höfuðstóls lána, bæði gengis- og verðtryggðra.

Með samkomulagi viðskiptaráðuneytisins og fjármálafyrirtækja er ábyrgð lánastofnana á því ástandi sem hér hefur skapast í raun að engu gerð og svik þeirra við heimili landsmanna samþykkt af ríkisstjórninni.  Hagsmunasamtök heimilanna líta á þennan gjörning sem stríðsyfirlýsingu lánastofnana og stjórnvalda gegn heimilum. Engar leiðréttingar eiga að fara fram, enginn tekur raunverulega ábyrgð.  Svona aðgerðir hefðu líklegast gert mikið gagn fyrir ári eða þess vegna átta mánuðum, en í dag virka þær sem salt í sárið.  Úrræðin eru lausnir fyrir lánastofnanir, ekki lántakendur.  Hvergi er gerð tilraun til að létta á vaxtabyrði, draga til baka hækkanir sem lánastofnanir bera ábyrgð á eða leiðrétta vegna ranglegra tekinna verðbóta.  Lausnirnar eru ekki til að létta heildargreiðslubyrði, heldur til að þyngja þær.  Hvergi er gerð hin minnsta tilraun til að bera fram réttlæti í orði eða verki.  Allar lausnirnar lúta að því að styrkja skuldahlekkina, auka byrðarnar.

Sáttarhöndin ekki sjáanleg

Samtökin vilja rifja upp orð Gylfa Magnússonar, núverandi viðskiptaráðherra, í ræðu á Austurvelli þann 17. janúar 2009:
„Sú hugmyndafræði sem kom okkur í núverandi stöðu er andlega gjaldþrota.  Þeir sem fóru fyrir henni þurfa að víkja strax af sviðinu og láta öðrum eftir uppbygginguna. Hvort sem þeir eru í stjórnmálum, stjórnkerfinu, fyrirtækjarekstri, fara fyrir hagsmunasamtökum eða voru bara í klappliðinu. Fyrsta skrefið til fyrirgefningar er að þetta fólk rétti fram sáttahönd og axli ábyrgð með því að víkja. Því miður hefur lítið sést til þeirrar sáttahandar enn þá. Það glittir bara í löngutöng.“

Það er dapurleg staðreynd að einmitt sá aðili sem viðhafði ofangreind orð skuli nú standa í fylkingarbrjósti þeirra afla sem hafa í hyggju að standa fyrir mestu eignaupptöku Íslandssögunnar.  Eignaupptöku, sem á að standa undir hinu "nýja" fjármálakerfi, eftir að það "gamla" hafði sólundað öllu fé sem því var treyst fyrir og er í raun fullkomlega gjaldþrota og gott betur. Við höfum séð löngutöngina, en hvar er sáttarhöndin?   

Heimilin njóti betri kjara

Hagsmunasamtök heimilanna skora á lánastofnanir að bjóða ný lán með hagkvæmari kjörum en þeim sem fyrir eru.  Samtökin skora jafnframt á lánastofnanir að taka án undanbragða á sig að minnsta kosti jafnar byrðar varðandi verðtryggð lán á móti lántakendum afturvirkt til 1. janúar 2008.  Svigrúmið er fyrir hendi hjá flestum aðilum.  Samkvæmt upplýsingum frá skilanefndum gömlu bankanna er ætlunin að leggja nýjum afsprengjum þeirra til ríflega 3.300 milljarða "afslátt" af innlendum lánasöfnum.  Hvers konar siðferði er að taka við miklum afslætti frá lánadrottnum en ætla ekki að skila honum til lántakenda?  Samkvæmt dómi hæstaréttar bar verktaka að láta viðskiptavin njóta afsláttar sem hann fékk hjá birga.  Ætli þessi dómur sé fordæmisgefandi? 

Komi lánastofnanir ekki til móts við heimilin í landinu með því að létta á skuldabyrði þeirra og heildargreiðslubyrði, þá sjá samtökin ekki að það þjóni nokkrum tilgangi að fólk haldi áfram að borga af skuldum sínum. Það er val hvers og eins hvaða ákvörðun hann tekur, en samtökin spyrja: Hve marga þarf, sem hætta að greiða, til að opna augu fjármálafyrirtækja fyrir því að þau þurfa líka að færa fórnir?

Brauðmolar ríkisstjórnarinnar

Frá hruni bankanna hafa þær tvær ríkisstjórnir, sem með völd hafa farið, vissulega gert ýmislegt í þeim tilgangi að létta undir með heimilunum.  Samkvæmt bestu manna útreikningum eru áhrif þessara aðgerða minniháttar og kostnaður ríkissjóðs nær enginn.  Vissulega leggjast öll útgjöld ríkissjóðs á endanum á skattgreiðendur, en fyrr má nú vera sparðatíningur.  Á sama tíma og allt að 600 milljarðar eru settir í að verja innistæður og yfir 200 milljörðum er bætt í peningasjóði, er 2 milljörðum beint til heimilanna í formi aukinna vaxtabóta.  Nú til að bíta skömmina úr nálinni, þá leggur meirihluti efnahags- og skattanefndar til að meðan vaxtabætur til tekjulágra hækki um allt að 30%, þá hækki vaxtabætur hjóna, sem hafa milli 8 og 12 milljónir í árstekjum, um allt að 500%. Við höfum séð brauðmolana, en bíðum eftir raunverulegum úrræðum.

Málssókn til varnar heimilunum

Innan Hagsmunasamtaka heimilanna hefur myndast hópur fólks sem er að undirbúa málssókn  til varnar heimilum þess.  Samtökin hvetja þá sem vilja taka þátt í slíkri málssókn eða leggja henni lið að setja sig í samband við samtökin með því að senda tölvupóst á [e-mail]. Hagsmunasamtök heimilanna vilja standa vörð um þau sjálfsögðu mannréttindi að eiga öruggt skjól gegn ofríki fjármálastofnana. Í því sambandi minna samtökin á eftirfarandi greinar úr Mannréttindasáttmála Sameinuðu þjóðanna:4. grein.Engan mann skal hneppa í þrældóm né nauðungarvinnu. Þrælahald og þrælaverslun, hverju nafni sem nefnist, skulu bönnuð.17. grein. 1.     Hverjum manni skal heimilt að eiga eignir, einum sér eða í félagi við aðra.2.     Engan má eftir geðþótta svipta eign sinni.25. grein.1.     Hver maður á kröfu til lífskjara, sem nauðsynleg eru til verndar heilsu og vellíðan hans sjálfs og fjölskyldu hans. Telst þar til matur, klæðnaður, húsnæði, læknishjálp og nauðsynleg félagshjálp, svo og réttindi til öryggis gegn atvinnuleysi, veikindum, örorku, fyrirvinnumissi, elli eða öðrum áföllum, sem skorti valda og hann getur ekki við gert.2.     Mæðrum og börnum ber sérstök vernd og aðstoð. Öll börn, skilgetin sem óskilgetin, skulu njóta sömu félagsverndar.
Breytinga þörf, ef ekki á illa að fara

Verði ekki breyting á stefnu stjórnvalda og viðhorfi fjármálastofnana, mun sverfa til stáls.  Hagsmunasamtök heimilanna munu ekki sitja hjá hljóðalaust og horfa á þjóðfélagið sökkva niður í botnlaust skuldafenið.  Samtökin munu ekki sætta sig við að fasteignir heimilanna og fyrirtækin í landinu verði notuð til að fjármagna bankakerfið.  Samtökin krefjast þess að stjórnvöld taki tillit til heimilanna og atvinnulífsins.  Samtökin krefjast þess að fjármálafyrirtæki komi til móts við heimilin og atvinnulífið með raunhæfum úrræðum fyrir lántakendur, en ekki leiðum sem henta bara fjármálafyrirtækjunum.  Meðan bankakerfið sogar til sín allt laust fjármagn blæðir heimilunum og atvinnulífinu út.  Það endar með ekki nema á einn veg.  Bankakerfið fer aftur í þrot.

Það eru hagsmunir allra, að fjármálafyrirtækin axli ábyrgð á sínum hluta af hruni hagkerfisins.  Það er ekki gert með því að ganga fram af hörku gegn heimilunum og atvinnulífinu.  Það er ekki gert með því að bjóða bara lausnir sem soga sífellt stærri hlut af ráðstöfunartekjum heimila og atvinnulífs til sína. Nei, það er gert með því að koma til móts við heimilin og atvinnulífið og færa niður vexti og höfuðstól lána.  Og ekki síður með því að færa niður ósanngjarnar og ofteknar verðbætur frá 1. janúar 2008 og leiðrétta höfuðstól gengistryggðra lána miðað við sömu dagsetningu. Hagsmunasamtök heimilanna
Páskadag, 12. apríl 2009

 

Málsókn til varnar heimilum

Verður Gylfi Magnússon Viðskiptaráðherra næsti forstjóri Landsbankans?

Eftir 25.apríl mun Gylfi Magnússon annaðhvort missa vinnuna eða halda henni. Óvissan á hans heimili eru mikil...eða? Hann getur farið að kenna aftur, eða...er hann á "Tenure" samningi? Hinsvegar á hann mikla möguleika á stöðu sem bankastjóra hjá einhverjum af öllum þeim bönkum sem við íslendingar eigum. Af hverju? Í fréttablaðinu í dag útskýrir hann það samkomulag sem náðist milli stjórnvalda og lánveitanda og hann var í forsvari fyrir með greiðslujöfnun myntkörfulána. Hann segir; "Ef við grípum til vanhugsaðra aðgerða eins og að afskrifa mikið af eignum þeirra, þá verður endurreisnin mjög endasleppt". Þar með lýsir hann því yfir að fyrirtæki sem skulduðu milljarða í gamla banka kerfinu fá ekki niðurfellingu lána. Punktur....eða?

Á hann við að einstaklingar fái ekki sömu meðferð og fyrirtæki?...eða?

Það sem sést á útreikningi að þeir sem tóku lán í erlendri mynt eru nú endanlega gjaldþrota og eru í MIKLU verri málum eftir þessa ákvörðun þó svo að mánaðrlegar greiðslu verði eitthvað lægri. Hvernig þá? Gylfi Magnússon, leppur Samfylkingarinnar vill ekki að eignir bankanna séu afskrifaðar. Hvernig í ósköpunum getur Gylfi og Samtök fjármálafyrirtækja fært rök fyrir því að lán sem var upphaflega kr. 6.826.000 í maí 2005, er nú kr. 12.358.000 og hefur þannig hækkað um 81% sé réttlát eign lánveitanda, þ.a.s. hækkunin. Er þessi ávöxtun og aukakrafa bankanna réttlát krafa gangvart lántakendum? Gylfi Magnússon heldur því fram. Í stað þess að leiðrétta höfuðstól aftur í tímann og breyta þeim í hefðbundið dapurt verðtryggt lán kýs hann að fara þessa leið. Ef hin leiðin hafi verið farið þá hafa allir íslendingar sem hafa verðtryggð íbúðarlán setið við sama borð og engin hagnast á falli krónunar. En með nýjasta úrræði Gylfa hafa lánveitendur hagnast á falli krónunar og hækkun höfuðstóls eingfærð í bókhald. Við lántakar sem gerðu þau mistök að taka erlend lán sitjum eftir með sárt ennið.

Eitt er víst að nú endanlega staðfesti hann mína ákvörðun að að kjósa hans flokk er brjálæði og Guð hjálpi okkur ef hann fer ekki í kennslu aftur!....afsakið orðbragðið.

Einu sinni voru bandaríkjamenn í starfskynningu hjá fyrirtæki sem ég vann hjá...

...og ég man eftir því að hann sagði við mig; "It is so easy to establish a company in Iceland, such a process does not exist in the world". Sextán árum seinna er mér hugsað til þessara orða. Þá sérstaklega á þessum tímum er mér hugsað til þessara tíma. Þá er því spáð að yfir 3500 fyrirtæki mínu nýta sér gjaldþrota úrræði. Það var frétt að hið gamla gróna fyrirtæki Egill Árnasson lýsti sig gjaldþrota fyrir stuttu. Mörg önnur fyrirtæki eru tæknilega á sama stað en haldið lifandi af kröfuhöfum, þó aðallega bönkunum. Þá vakti það líka mína athygli að stuttu síðar og Egill Árnason var lýst gjaldþrota var nýtt fyrirtæki stofnað, Egill Árnason ehf. Getur verið að gjaldþrota ákvæði hafi verið notað í þeim tilgangi að geta endurvakið fyrirtækið? Ef svo þá er gjaldþrota ákvæði kt. eða fyrirtækja jafnstór brandari og sá hversu auðvelt það er að stofna fyrirtæki. Hvað ætli gamli Egill Árnason hafi skilið eftir sig í útistandandi skuldum áður en ný kennitala var sett upp? Ætli fleiri glæpamenn fari í slík fótspor á næstunni, kannski 50% af 3500?

Endilega látið mig vita ef ég fer með rangt mál.

3.500 fyrirtæki gjaldþrota á næstu 12 mánuðum

Lætur þú atkvæði þitt falla með heimilunum?

Forsendur gengis- og verðtryggðra lánasamninga eru brostnar. Ýmislegt bendir til þess að lánastofnanir hafi á undanförnum árum stuðlað með beinum hætti að óeðlilegum hækkunum á höfuðstóli gengis- og verðtryggðra lána. Slíkt hefur gerst í gegnum gengishrun krónunnar með tilheyrandi verðbólguskoti. Stjórnvöldum ber að leiðrétta tafarlaust þá eignaupptöku sem þar á sér stað.

Efnahagsvandi íslenskra heimila hlýtur að teljast alvarlegur, þegar 42% heimila eru með neikvæða eða afar takmarkaða eiginfjárstöðu (tekið er mið af fasteignamati um síðustu áramót). Verði ekki gripið til fyrirbyggjandi aðgerða er líklegt að heimilum með neikvæða eiginfjárstöðu fjölgi verulega. Um 80% heimila eru með gengis- eða verðtryggð veðlán vegna fasteigna og eru því meirihluti kjósenda. Heimilin eiga rétt á skýrum svörum um afstöðu flokkanna til lánamála þegar þau ákveða hvernig þau verja atkvæðum sínum á kjördag þann 25. apríl nk.

Hvað ætlar þinn flokkur að gera til að:

Leiðrétta gengis- og verðtryggð veðlán heimilanna?

Hvernig ætlar hann að gera það og hvenær?

Leysa brýnan vanda vegna gengistryggðra veðlána?

Hvernig ætlar hann að gera það og hvenær?

Leysa ört vaxandi vanda vegna verðtryggðra veðlána?

Hvernig ætlar hann að gera það og hvenær?

Jafna stöðu og ábyrgð milli lántakenda og lánveitenda veðlána?

Hvernig ætlar hann að gera það og hvenær?

Sjá auglýsingu

 

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• hh_halfsi_a4_3_0.pdf

300 aðilar fengur 4000 milljarða að láni - jes......

Þessi frétt segir okkur ýmislegt um hverjir keyrðu á 180 km/klst. hraða þar sem hraðatakmarkið var 40 km klst. Hver var að mæla hraðann?

http://www.visir.is/article/20090403/FRETTIR01/25931505/-1

Um 300 hundruð aðilar fengu yfir 4000 milljarða króna að láni hjá stóru bönkunum þremur. Lán til þessara aðila nema gervöllum skatttekjum ríkisins í meira en áratug.

Fram kemur í hjá rannsóknarnefnd á bankahruninu að hundrað stærstu viðskiptavinir hvers bankanna þriggja, Kaupþings, Glitnis og Landsbankans, hafi verið með um helming útlána þeirra.

Ekki er lokið fyrir það skotið að þessi hópur skarist eitthvað, þannig að þeir sömu hafi fengið lánað í fleiri en einum banka og enn fremur að töluvert færri einstaklingar séu að baki þessum aðilum þegar upp er staðið.

En hvað fengu þeir lánað? Heildareignir bankanna námu tífaldri landsframleiðslu. 12.000 milljörðum króna. Stór hluti eigna bankanna eru útlán.

Samkvæmt nýjustu tölum Seðlabankans námu útlán bankanna yfir 8000 milljörðum króna til innlendra og erlendra aðila. Hafi þessi 300, sem gætu verið töluvert færri, fengið helminginn af því, þá fengu þeir 4000 milljarða króna að láni. 4000 1000 milljónir króna.

Þetta er hærri upphæð en sem nemur öllum skatttekjum íslenska ríkisins í meira en áratug.

ÞÚ getur hjálpað heimilum í landinu! já, þú!!!

Þú sem gefur þér tíma til að lesa þetta blogg langar mig til að þú gefir þér einnig tíma til að íhuga að ganga í lið ópólitísku samtök heimilanna, www.heimilin.is. Það er mjög einfalt. Fjöldi meðlima segir til um styrk samtakanna til þess að hlustað verði á þau. Samtökin eru keyrð áfram af fólki með hugsjón og allt gert í sjálfboðavinnu. Helstu baráttumál eru í augnablikinu íbúðalán og áhrif verðbólgunnar á heimilin, og í kjölfarið veðru grafið ofaní bílalán, matarverð og önnur hagsmunarmál heimilanna. Samtökin eru greinilega komin til þess að vera.

Margir heimilismeðlimir vítt og breytt um landið gráta þessa daganna vegna þeirra dökku mynd sem upp er kominn.  Því miður verða börn einnig fyrir barðinu og þeirra daglega líf raskast. Málið er orðið grafalvarlegt. Það versta við þetta er einnig að það eru til leiðir til að hefja endurreisn. Þetta tekur okkur mörg ár að ná okkur en við þurfum alvöru aðgerðir. Sýnum samstöðu og skráum okkur öll á www.heimilin.is.

Mér skilst að þeir sem eru meðlimir á Facebook eru ekki sjálfkrafa orðnir meðlimir, heldur þarf að skrá sig beint á heimasíðu félagsins.

Læt nokkur Video fylgja (Seinna videoið er fagmannlega sett upp og sýnir stöðuna vel, en XB kemur í endann og hefur það ekkert með samtökin að gera þar sem þau eru ópólitísk.):

 

Stjórnvöld leiðrétti lán sem tekin voru í erlendri myntkörfu.

Nú er mikilvægt að við öll stöndum vörð um gylliboð og loforð stjórnmálamanna. Hinsvegar eru   mörg málefni kominn á algjört"deadline" og þola ekki lengri bið. T.d. voru fjölmargir sem bitu á agnið hjá bönkunum á sínum tíma með íbúðarlán í erlendri myntkörfu og þau mistök eru að gera mörg þúsund heimila gjaldþrota.

 Eftirfarandi tilkynning kom í dag frá Hagsmunasamtökum heimilanna sem eru ópólitísk samtök sem hafa einungis eitt að markmiði; að heimilin í landinu geti búið við mannsæmandi umhverfi að öllu leiti, núna og í komandi framtíð. www.heimilin.is 

Þetta er tilkynningin:

Hagsmunasamtök heimilanna skora á stjórnvöld að leiðrétta erlend lán áður en þingi er slitið og áður en lánin losna úr frystingu. Leiðréttingin felst í því að boðið verði upp á að breyta lánunum í krónulán frá og með þeim degi sem þau voru tekin.

Þessi áskorun er í fréttatilkynningu frá samtökunum sem einnig benda á að til samræmis við önnur íbúðalán í landinu mætti setja á þau verðtryggingu líkt og á önnur íbúðalán.

Gjaldþrot og kennitölubrask. Hver er staðan?

Góður félagi minn tjáði mér að í fjölmörgum löndum eru eigendum og helstu stjórnendum fyrirtæka sem fara í gjaldþrot lagalega bannað að starfa og eiga í álíka eða sambærilegum rekstri næstu 4 árin. Hinsvegar megi þeir sömu starfa sem undirmenn en mega ekki vera eignaraðilar í fyrirtæki í slíkum rekstri. Þar með er búið að gera aðför að kennitölubröskurum. Þetta kemur líka í veg fyrir að stjórnendur hugsi gjaldþrot eða greiðslustöðvun ekki sem lausn fyrirtækisins á fjárhagsvandræðum heldur frekar hið hinsta dóm.

Hef ég nokkurn sterkan grun um að nú munu fjölmörg lítil og millistór fyrirtæki fara að stunda þetta til að geta haldið áfram í rekstri. Á sama tíma skilja þeir eftir sig skuldir hingað og þangað og yppta öxlum í skjóli nýrrar kennitölu þegar kröfuhafar gera kröfu til sömu mannanna á ógreiddum skuldum þeirra. Einnig er gjaldþrot leið til að sleppa við að greiða uppsagnafresti, laun og önnur gjöld.

Kerfið eins og það er í dag er í raun spíral kerfi þar sem þegar einn verður fyrir gjaldþroti, leiði það til gjaldþrota annarra.

Þetta er áhugvert og vonandi verður tekið á þessu hjá nýrri ríkisstjórn.